Portret predsjednika u mladosti

KINO: PUTINOVI SVJEDOCI, reda­telj Vitalij Manski

Cijenjeni ruski doku­men­ta­rist Vitalij Manski ponov­no se uhva­tio doma­ćih tema, odnos­no samog počet­ka Putinove ere i to iz pov­la­šte­ne perspektive.

Za raz­li­ku od dru­gih pisa­ca i reda­te­lja koji su se bavi­li Putinom, Manski ga je izbli­za pra­tio kame­rom na samom počet­ku nje­go­ve pred­sjed­nič­ke kari­je­re, sni­ma­ju­ći pro­mo­tiv­ne spo­to­ve i repor­ta­že za naci­onal­ne tele­vi­zi­je. Njegov novi doku­men­ta­rac “Putinovi svje­do­ci” vizu­al­no je goto­vo u pot­pu­nos­ti naprav­ljen od tog mate­ri­ja­la, uz nez­na­tan udio kas­ni­je snim­lje­nih kadro­va, dok je nje­go­va današ­nja nara­ci­ja znat­no kri­tič­ni­ja pre­ma Putinu nego u vri­je­me kad je radio za nje­gov tabor.

“Putinovi svje­do­ci” su iznim­no bitan povi­jes­ni doku­ment, koji pri­ka­zu­je ovog utje­caj­nog svjet­skog lide­ra na samom počet­ku nje­go­ve veli­ke poli­tič­ke kari­je­re, ali iz tog počet­ka mogu se naz­ri­je­ti broj­ni deta­lji nje­go­vog kas­ni­jeg jav­nog dje­lo­va­nja i pona­ša­nja. Naročito je dojm­lji­va glaz­ba Karlisa Auzansa koja svo­jim zlo­kob­nim ugo­đa­jem tako­đer suge­ri­ra put kojim će kre­nu­ti Rusija pod Putinovim vodstvom.

Ako je Manski kre­nuo radi­ti film zbog griž­nje savjes­ti, uspio je u svo­jem iskup­lje­nju. “Putinovi svje­do­ci” su pri­mje­rak vrlo kva­li­tet­ne doku­men­tar­ne poli­tič­ke biografije.

Elvis Lenić