Sara Salamon: „Arheološke iskopine jedan, dva i tri“ u vodnjanskoj Apoteci – prostoru za suvremenu umjentost

B. V.

09.06.2023.

Umjetnička orga­ni­za­ci­ja Apoteka – pros­tor za suvre­me­nu umjet­nost orga­ni­zi­ra otvo­re­nje izlož­be „Arheološke isko­pi­ne jedan, dva i tri“ umjet­ni­ce Sare Salamon u subo­tu, 10. lip­nja, u 20 sati u Vodnjanu.

“Arheološke isko­pi­ne” zapo­či­nju kao mobil­na jav­na ins­ta­la­ci­ja koja se kao laž­no obe­ća­nje pojav­lju­je u zagre­bač­kim kvar­to­vi­ma i spo­ro pomi­če sva­ki dan za jedan metar. U pro­tek­le tri godi­ne, doži­vje­le su tran­sfor­ma­ci­je u raz­li­či­tim gra­do­vi­ma i pri­je­vo­de u medi­ji­ma i izlož­be­nim prostorima.

Prva “iska­pa­nja” ins­pi­ri­ra­na su novi­nar­skim član­kom iz The Guardiana “‘Millennia of human acti­vity’: heatwa­ve reve­als lost UK arc­ha­eolo­gi­cal sites” u kojem, iro­nič­no, engle­ski turi­zam i povi­jes­na istra­ži­va­nja cvje­ta­ju pod kli­mat­skim pro­mje­na­ma i toplin­skim zatop­lje­njem koje otkri­va gra­đe­vi­ne ispod zele­ne trave.

Može li pros­tor izvo­di­ti? Nastali rado­vi arti­ku­li­ra­ju nes­ta­bil­nu atmo­sfe­ru i ten­zi­ju u odno­su pro­ma­tra­ča, pros­to­ra, obje­ka­ta i mate­ri­ja­la. Nestabilna atmo­sfe­ra odno­si se na per­for­ma­tiv­nost izlož­be­nih obje­ka­ta i ins­ta­la­ci­ja, koji naj­češ­će jedva pri­mjet­no izvo­de pred publi­kom. Događaji izvan ili na rubu “kadra”, isto­vre­me­no pri­vre­me­nost i nepres­ta­ni tok, u nama mije­ša­ju humor i tje­sko­bu. “Arheološke isko­pi­ne” bavi se “obe­ća­nji­ma” i “neiz­vjes­noš­ću” proš­los­ti i buduć­nos­ti – poigra­va­ju­ći se per­cep­ci­jom pro­pu­šte­nog doga­đa­ja kroz inter­ven­ci­je u jav­nom ili gale­rij­skom prostoru.

Izložbeni pros­tor pos­ta­je polje pri­je­vo­da zna­ko­va pre­uze­tih iz jav­nog pros­to­ra; u nje­mu umjet­nič­ka doku­men­ta­ci­ja napu­šta svje­do­če­nje. Autorica potom izvo­di pri­je­vo­de pri­je­vo­da, for­si­ra­ju­ći mate­ri­ja­le da izvo­de, odnos­no zauzi­ma­ju “nedos­tiž­ne” ili “suprot­ne” forme.

“Sara Salamon svo­jim radom istra­žu­je izda­je medi­ja. “Izdaje” ovdje ozna­ča­va­ju dje­lo­va­nja onkraj ili uspr­kos funk­ci­ji; a “medi­ji” sva­ki objekt i pro­ces koji slu­ži pri­je­no­su poten­ci­jal­ne infor­ma­ci­je ili smis­la – svje­tlo, sni­mak, jeka, tije­lo, povi­jest. U sva­koj je tran­smi­si­ji sli­je­pi put­nik, i taj višak (ili temelj?) taj­nim dje­lo­va­nji­ma obli­ku­je stvar­nos­ti naiv­no nazva­ne naši­ma. Rad Sare Salamon mogu­će je čita­ti kroz tra­di­ci­ju spe­ku­la­tiv­nog mate­ri­ja­liz­ma, koji će, ugru­bo, tvr­di­ti da naša semi­otič­ka mapi­ra­nja kodi­ra­ju samo dio stvar­nos­ti te da ono što osta­je neko­di­ra­no fun­da­men­tal­no obli­ku­je nas i našu stvar­nost. Salamon pri­tom uvo­di novu lini­ju umjet­nič­kog istra­ži­va­nja u spe­ku­la­tiv­nom mate­ri­ja­liz­mu. Pragmatičnim semi­otič­kim mapi­ra­nji­ma, medi­ja­ti­za­ci­jom stvar­nos­ti, stvo­ri­li smo novi dio stvar­nos­ti odmet­nut od pod­či­nje­nos­ti našoj uti­li­tar­nos­ti i fan­ta­zi­ja­ma o smis­lu – sam medij. Naši poku­ša­ji da uči­ni­mo stvar­nost razum­lji­vom stva­ra­ju nove mate­ri­jal­nos­ti koje, ponov­no neo­vis­no o nama i ponov­no nam nepoz­na­to, obli­ku­ju naše svjetove.

„Dramaturški ključ­na toč­ka rada je tre­nu­tak kada dru­gi put pro­la­zi­mo pokraj isko­pi­na i pri­mje­ti­mo da nešto u tom pri­zo­ru nije u redu. Teško je, među­tim, priz­na­ti si da su se isko­pi­ne pomak­nu­le. Afektivni se regis­tar mije­nja. Domaću udob­nost para­no­je i zova pri­pad­nos­ti povi­jes­ti zami­je­nju­je “uncan­ny”, plit­ka jeza diso­nan­ce“, piše Marko-Luke Zubčić.

Sara Salamon, rođe­na 1991. u Rijeci, diplo­mi­ra­la je na smje­ru Medijskih umjet­nos­ti i prak­si na Akademiji pri­mi­je­nje­nih umjet­nos­ti u Rijeci.  Djeluje u polji­ma raz­li­či­tih umjet­nič­kih prak­si, kao vizu­al­na umjet­ni­ca, sni­ma­te­lji­ca i mon­ta­žer­ka.  U radu naj­češ­će poku­ša­va izne­vje­ri­ti medij, ins­pi­ri­ra­na kolek­tiv­nim div­lji­na­ma i stvar­nos­ti koja izmi­če.  Od 2013. do 2023. izla­ga­la je na više skup­nih i samos­tal­nih izlož­bi u Rijeci, Sisku, Zagrebu, Ljubljani, Grazu i Berlinu. Sunagrađena je za umjet­nič­ke rado­ve na 55. Zagrebačkom salo­nu i 35. Salonu mla­dih u Zagrebu. Sudjelovala je na rezi­den­ci­jal­nom pro­gra­mu MuseumsQuartier Wien u 2022. te krat­kom borav­ku u Bergen Centre for Electronic Art u sklo­pu Future DiverCities 2019.

Izložba se finan­ci­ra sred­stvi­ma Ministarstva kul­tu­re i medi­ja RH, Grada Vodnjana, Istarske župa­ni­je i Turističke zajed­ni­ce Grada Vodnjana.