Zlatna lubenica 9.0: Dodijeljena posebna nagrada Muzeja Lapidarium Leu Subanoviću

Priredio B. V. • Fotografije Studio 11 iz arhiva udruge Metamedij

12.05.2025.

U sklo­pu deve­tog izda­nja nagra­de za mla­de umjet­ni­ke Zlatna lube­ni­ca, Muzej Lapidarium dodi­je­lio je poseb­nu nagra­du povo­dom obi­lje­ža­va­nja 30 godi­na rada i dje­lo­va­nja Galerije-Gallerie Rigo. Nagrada koja se sas­to­ji od samos­tal­ne izlož­be u 2025. godi­ni u Galeriji Rigo je, pre­ma oda­bi­ru kus­to­si­ce Jerice Ziherl, dodi­je­lje­na Leu Subanoviću.

Rad se bavi istra­ži­va­njem vlas­ti­te pre­obraz­be u digi­tal­ni medij, čime nas­ta­je meta­mor­fo­za tije­la u kom­pju­ter, odra­ža­va­ju­ći spa­ja­nje čovje­ka i teh­no­lo­gi­je. Skeniranjem vlas­ti­tog tije­la i nje­go­vom tran­sfor­ma­ci­jom u jacqu­ard tapi­se­ri­ju, pro­pi­tu­je se odnos digi­tal­nog i mate­ri­jal­nog. Slanje rada na obra­du u tek­s­til  tisu­ća­ma kilo­me­ta­ra dale­ko pri­ka­zu­je digi­tal­nu raz­mje­nu poda­ta­ka. Odabir SAD‑a kao mjes­ta izra­de jacqu­ar­da nagla­ša­va nji­ho­vu teh­no­lo­šku domi­na­ci­ju i glo­bal­ni utje­caj u digi­tal­nom pros­to­ru. Boje u tapi­se­ri­ji  nas­ta­ju optič­kim mje­ša­njem tije­kom tka­nja, kao što one nas­ta­ju u RGB sus­tav na digi­tal­nim ekra­ni­ma isti­ču­ći spoj organ­skog i digi­tal­nog. Rad pos­tav­lja pita­nja: ”Što osta­je od nas kad pos­ta­ne­mo niz poda­ta­ka?” i ”Tko nji­me uprav­lja?”. Skenovi vlas­ti­tog  tije­la pos­ta­ju tek­s­til­ni uzor­ci, infor­ma­cij­ski frag­men­ti vir­tu­al­ne stvar­nos­ti. Oduzimajući mu fizič­ku pri­sut­nost, rad pro­pi­tu­je iden­ti­tet i vlas­niš­tvo u digi­tal­noj eri. Spojem kla­sič­nog tka­nja i digi­tal­nih ala­ta, rad poti­če pro­miš­lja­nje o buduć­nos­ti ljud­ske egzistencije.

Leo Subanović (Zagreb, 1999.) umjet­nik je koji je zavr­šio Školu pri­mi­je­nje­nih umjet­nos­ti i dizaj­na na smje­ru Dizajn tek­s­ti­la, te nas­ta­vio stu­dij na Fakultetu tek­s­til­ne teh­no­lo­gi­je u Zagrebu. Svoje je prve kora­ke u svi­je­tu tek­s­ti­la napra­vio je tije­kom dje­tinj­stva, kada je kao član lut­kar­ske sku­pi­ne Zagrebačkog kaza­li­šta mla­dih pod vod­stvom Natalie Murat-Dean nas­tu­pao na Svjetskom fes­ti­va­lu luta­ka PiF. Još tije­kom sred­nje ško­le, 2016. godi­ne, osvo­jio je nagra­du za grup­ni pro­jekt na 43. Ambienti u Zagrebu u kate­go­ri­ji pro­dukt dizaj­na. Kasnije je tije­kom fakul­te­ta sura­đi­vao s tvrt­kom ReGalerija u izra­di tepi­ha, a za svoj rad pri­mio je poseb­no priz­na­nje na izlož­bi Hrvatskog dizaj­na 21⁄22. Sudjelovao je na Tekstilnom bije­na­lu u Sloveniji 2023. godine.

Godine 2025. oda­bran je kao jedan od sedam fina­lis­ta nagra­de za mla­de umjet­ni­ke Zlatna lube­ni­ca, od stra­ne struč­nog žiri­ja u sas­ta­vu Oleg Šura, Ketrin Milićević Mijošek, Olga Majcen Linn i Dora Ramljak. Njegov je rad Živim na inter­ne­tu izlo­žen na izlož­bi fina­lis­ta nagra­de Zlatna lube­ni­ca pod nazi­vom accelerate.exe u Muzeju suvre­me­ne umjet­nos­ti Istre u Puli do 18. svib­nja 2025. godine.

Nagradu za mla­de umjet­ni­ke Zlatna lube­ni­ca pokre­nu­la je udru­ga Metamedij 2017. godi­ne s ciljem stva­ra­nja dina­mič­ne plat­for­me za kri­tič­ko pre­is­pi­ti­va­nje suvre­me­nih kul­tur­nih feno­me­na kroz priz­mu novih medi­ja i inter­dis­ci­pli­nar­nih umjet­nič­kih prak­si. Svake godi­ne, kroz paž­lji­vo osmiš­lje­ni kon­cep­tu­al­ni okvir, natje­čaj poti­če mla­de umjet­ni­ke, umjet­ni­ce i umjet­nič­ke kolek­ti­ve da istra­žu­ju kom­plek­s­ne druš­tve­ne, teh­no­lo­ške i kul­tur­ne kons­te­la­ci­je – od pre­is­pi­ti­va­nja pos­to­je­ćih druš­tve­nih obra­za­ca u digi­tal­nom dobu do istra­ži­va­nja inter­sek­ci­ja izme­đu zna­nos­ti i umjet­nos­ti, jezi­ka i medij­skog kon­tek­s­ta. Specifičnost Zlatne lube­ni­ce leži upra­vo u nje­zi­noj spo­sob­nos­ti da kons­tru­ira inte­lek­tu­al­ni pros­tor koji pre­mre­ža­va teori­ju, kri­tič­ku prak­su i eks­pe­ri­men­tal­ne umjet­nič­ke pris­tu­pe. Podržavajući razvoj mla­dih umjet­ni­ka koji dje­lu­ju na sje­ci­šti­ma novih medi­ja, inter­dis­ci­pli­nar­nih istra­ži­va­nja i ino­va­tiv­nih prak­si, pro­jekt kon­ti­nu­ira­no mapi­ra dina­mič­ne tran­sfor­ma­ci­je suvre­me­ne hrvat­ske umjet­nič­ke sce­ne. Kroz surad­nju s istak­nu­tim doma­ćim struč­nja­ci­ma i ins­ti­tu­ci­ja­ma u kul­tu­ri, nagra­da Zlatna lube­ni­ca pos­ta­je gene­ra­tor teorij­skog diskur­sa koji pro­pi­tu­je gra­nič­ne zone izme­đu umjet­nos­ti, teh­no­lo­gi­je, druš­tve­ne teori­je i kri­tič­ke prakse.